By ze stolicy Etiopii Addis Abeby dotrzeć na Płaskowyż Guassa trzeba pokonać około 260 km. Do Tarmaber prowadzi droga asfaltowa, potem gruntowa (około 80 km). Samochodem zajmuje to około 5 godzin. Czy warto jechać tak długo? Zdecydowanie tak!!! Znajdziemy się w jednym z najbardziej dziewiczych i nieskażonych cywilizacją miejsc w wyżynnej Etiopii. Zajmujący około 100 kilometrów kwadratowych obszar jest idealnym terenem do trekkingów. Czekają oszałamiające widoki i spotkania z endemicznymi gatunkami zwierząt, w tym z małpami Gelada i etiopskimi wilkami. Zachwyca również ptaków – doliczono się ponad 100 gatunków. Między innymi zagrożonego wyginięciem kulczyka Ankober i drapieżników na czele z majestatycznym Lammergeyerem (Orłosęp). Niezwykle interesująca jest roślinność strefy Afroalpejskiej np. lobelia wielka. Droga na Płaskowyż Guassa z Addis Abeby zajmuje wprawdzie pół dnia, ale warto pamiętać o tym, że, by dotrzeć w Góry Siemen oferujące podobne atrakcje trzeba poświęcić dwa dni.
Cały obszar chroniony na Płaskowyżu Guassa jest zarządzany wspólnie przez stowarzyszenia rolników żyjących w sąsiedztwie i władze. Korzenie tego systemu sięgają XVII wieku, co czyni go jednym z najstarszych systemów zarządzania obszarem chronionym w Afryce subsaharyjskiej. Oparty jest na wspólnotach nazywanych „quero”
By dla lokalnej społeczności stworzyć alternatywne źródło dochodów promowana jest ekoturystyka. Wybudowano hotelik i pole kempingowe zarządzane przez Stowarzyszenie Turystyki Guassa. Są one wspaniale położone wśród łąk o afroalpejskim charakterze. Konstrukcja hoteliku wykorzystuje lokalne materiały, tradycyjny jest również jej architektoniczny charakter. Hotelik oferuje kilka pokoi na wynajem, jest tam też sala przeznaczona na pobyt dzienny, jadalnia i kuchnia. W takim miejscu nie mogło zabraknąć centrum edukacji i informacji. W osobnym pawilonie mieści się łazienka z prysznicem i toaleta.
Na polu kampingowym leżącym obok można rozbić namiot. Biwakujący podobnie jak lokatorzy hoteliku mogą w czasie niepogody spędzać czas przy kominku i gotować w wyposażonej w potrzebne sprzęty kuchni.
Uwaga! Niezbędne produkty spożywcze trzeba przywieźć ze sobą.
Dochód z ruchu turystycznego przeznaczony jest na wspieranie lokalnej społeczności. Sposób organizacji i zarządzania ruchem turystycznym na Płaskowyżu Guassa to przykład turystyki udanie łączącej interesy przybyszów i rolników z jednoczesnym poszanowaniem natury.
