Przemierzając Etiopię z zachodu na wschód i z północy na południe, spotykamy mieszkańców tego kraju, którzy zachowali swoją oryginalną kulturę. Zauważamy to dzięki zróżnicowanym strojom, domom budowanym w odmienny sposób, językom, które inaczej brzmią w naszych uszach, a także odmiennym sposobom uprawy pól.

Etiopskie grupy etniczne liczą od kilkuset do kilkudziesięciu tysięcy osób. Najliczniejszą z nich są Oromowie, którzy stanowią ponad 30 procent populacji. Ich kraina, zwana Oromią, zajmuje jedną trzecią etiopskiego terytorium. Tam też znajduje się stolica kraju, Addis Abeba. Grupą, która jest drugą co do wielkości pod względem liczebności jest lud Amhara, również stanowi niewiele mniej niż 30 procent populacji. Ich kultura ukształtowała Etiopię; język amharski jest oficjalnym językiem kraju. Lud Tigray, zamieszkujący w dużych i jednorodnych grupach północ kraju, stanowi 6 procent populacji. Liczba Somalijczyków jest podobna.

Dorze

Domy ludu Dorze budowane są z naturalnych materiałów (bambusowych żerdzi i liści ensete, czyli tzw. fałszywych bananowców). Swoim wyglądem zewnętrznym przypominają głowę słonia. Jest to jeden z najbardziej charakterystycznych przykładów architektury wiejskiej w Etiopii. Mają do 10 metrów wysokości, są niezwykle trwałe i służą rodzinom przez kilkadziesiąt lat. Enset to nie tylko materiał budowlany, ale przede wszystkim źródło pożywienia. Mieszkańcy Dorze wypiekają z niego specjalny rodzaj chleba, zwany kolcho. Spożywa się go z bardzo ostrymi przyprawami. Wytwarzają domowej roboty alkohole o przyzwoitej jakości, a także uprawiają tytoń. Są znakomitymi tkaczami, a ich produkty są uważane za jedne z najlepszych w Etiopii. Na straganach można kupić białe i kolorowe ubrania, a także, szczególnie lubiane przez turystów, małe czapeczki o fantazyjnych kolorach i kształtach. Lud Dorze zamieszkuje tereny w pobliżu górzystej enklawy Chencha (2900 m n.p.m.), w sąsiedztwie miasta Arba Minch.